یگانه امام علی(علیه السلام)

ولایتمدار  -  بسیجی
.........................
محبّت در گرو توجه به نعمت يا خدمت است.
ياد نعمت‏هاى خدا، علاقه ما را به او زياد مى‏كند،
چه نعمت‏هاى عمومى و چه
نعمت‏هاى خصوصى.
نعمت‏هاى عمومى از قبيل باد، باران، خورشيد،
كوه‏ها، گياهان، خوردنى‏ها،
آشاميدنى‏ها، همسر، فرزند، عقل، علم، زبان،
چشم، گوش و ساير اعضا، نعمت
شب و روز، خواب و بيدارى، آزادى و قدرت انتخاب
و گرايش به خوبى‏ها و كمالات
و تنفّر از بدى‏ها كه هر كدام از اين نعمت‏ها نباشد،
زندگى بشر فلج مى‏شود.
راستى، اگر آب دهان ما شور يا تلخ بود، چه مى‏كرديم؟

اگر خداوند نعمت خواب و حتى غلطيدن در خواب را دو سه روز از ما بگيرد چه
مى‏كنيم؟
نعمت‏هاى خصوصى، امكانات و استعدادهايى است كه خداوند به هر يك از افراد
بشر عطا كرده است و اگر انسان فكر كند مى‏بيند چه بسيار نعمت‏هايى كه در
اختيار اوست و ديگران به دلايلى از آن محرومند.
آرى، فكر كردن در نعمت‏هاى الهى، انسان را عاشق خدا مى‏گرداند و قرآن به اين
امر سفارش كرده است. «فاذكروا آلاءَ اللّه
-------------------------
مقام معظم رهبری:
اگرصدها بار برای نعمت هوشیاری این ملت سجده بجا اورده شودباز هم کم است